Je bekijkt nu Een tijd van komen en een tijd van gaan
  • Bericht auteur:
  • Berichtcategorie:Blog
  • Bericht reacties:0 Reacties
  • Leestijd:3 minuten gelezen

Ikkyu, de zenmeester, was als kleine jongen al heel pienter. Zijn leraar had een mooie, dure theekop, antiek en zeldzaam. Op een keer brak Ikkyu deze kop per ongeluk en hij was er helemaal ondersteboven van. Zodra hij de voetstappen van zijn leraar hoorde, verborg hij de stukken van de gebroken kop achter zijn rug.
Toen de meester verscheen, vroeg Ikkyu onschuldig: ‘Meester, waarom is het dat mensen moeten sterven?’
‘Dat is het natuurlijke verloop der dingen,’ legde de oude leraar uit. ‘Alles wat geboren wordt, moet ook sterven. Dit moment komt voor iedereen.’ Daarop toonde Ikkyu hem de scherven in zijn handen en zei: ‘Het was blijkbaar tijd voor uw kop om te sterven…’
 ‘Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan’, zei de vader van mijn buurmeisje altijd, als ik nog langer wilde blijven spelen hoewel het al etenstijd was. Op de een of andere manier maakten zijn filosofische woorden het makkelijker om naar huis te gaan.
Niet alleen de omstandigheden veranderen mettertijd, wijzelf veranderen ook. Tenslotte werden we te groot om samen te spelen, mijn buurmeisje en ik; we verloren elkaar uit het oog. Een liefdevolle herinnering bleef ik wel altijd behouden.
Zo gaat het leven nu eenmaal – en als je meebeweegt, is het niet erg. Laat de seizoenen elkaar maar opvolgen. 

Vreugde door stilte
‘Alle vreugde komt van het Zelf’, zegt Ramana Maharshi. Als je héél stil wordt, zijn er even geen problemen, geen oordelen, geen ideeën. Dan ben je alleen maar. Dit puur zijn is je ware Zelf, vrij van enig zelfbeeld.
Dan ervaar je de lichtheid van gewoon zijn, de vreugde van het leven. Er is niets voor nodig, er hoeft geen goede reden voor te zijn. Kinderen hebben die natuurlijke blijdschap; de vrolijkheid van rennen, huppelen, kijken en lachen. Daarvoor hebben ze niets bijzonders nodig. 
Wanneer we (als volwassenen) vreugde ervaren, is dat niet vaak eigenlijk omdat er iets wegvalt? We zijn even vrij van zorgen: een verlangen is bevredigd, het werk is af, een angst verdwijnt, een boosheid lost op, een frustratie wordt weggenomen. Er is opluchting en bevrijding. Even zijn we vrij van allerlei gedachten en kunnen we zorgeloos zijn. Juist het loslaten maakt ons gelukkig. Ik vermoed dat dit is wat Ramana Maharshi bedoelde. Uiteindelijk komt onze vreugde niet van de dingen buiten ons, maar uit ons pure Zelf. 
In meditatie kun je ook zulke momenten ervaren, naarmate je stiller wordt. Dan is er alleen maar zitten, alleen maar ademen, alleen maar zijn. Niets anders – en je bent helemaal vervuld. 

Geef een reactie