I am happy
– knowing that
what is meant for me
will never miss me
and what misses me
was never
meant for me.
Bob Marley
Die gedachten verzinnen maar wat
Het is een vreemd iets,
dat we doorgaans zoveel denken
terwijl we eigenlijk het gelukkigst zijn
als we niets denken.
Ik herinner me dat ik op een dag, heel lang geleden, iets ontdekte over mijn gedachten. Als ik onrust ervoer, gingen mijn gedachten ijverig op zoek naar iets om te verlangen. Zodra ze dan iets te pakken hadden, bijvoorbeeld een spannend plan om uit te voeren, een ambitieus doel om te bereiken of iets lekkers om te eten, lieten ze dat niet meer los. Mijn gedachten draaiden dan obsessief om dit verlangen – met erin de (valse) belofte van rust en tevredenheid. Het gaf weliswaar een zekere focus en energie. Maar als ik dan eindelijk het voorwerp van mijn verzonnen behoefte bereikt had, was er nog steeds geen rust. Er kwamen dan allerlei oordelen op over dat wat ik bereikt had. Want het viel tegen, was niet goed genoeg en het duurde maar zo kort.
Zo volgde het ene verlangen het andere op. Met iedere keer het idee ‘als ik dit of dat nu bereik, dan heb ik eindelijk rust’. Maar dat was natuurlijk nooit echt waar.
Toen ik dit proces kon opmerken was dat al een hele bewustwording. Langzaamaan werd ik minder geneigd om werkelijk te geloven dat er een blijvende vervulling lag in tijdelijke genoegens of prestaties.
Innerlijke marketing
Zolang we onze gedachten blijven geloven, zijn we er slaaf van. Als de gedachten zeggen: ik wil dit of dat, dan geloven we dat meestal zomaar.
Die gedachten pretenderen ons te helpen en te beschermen, maar in feite creëren ze nog meer onrust en verwarring! Het denken is altijd dwangmatig op zoek naar problemen, fouten en oplossingen.
We zouden wat skeptischer moeten staan tegenover de misleidende innerlijke ‘marketing’ van onze eigen gedachten. Maar we trappen er vaak genoeg weer in. Zo kun je bijvoorbeeld heel lang overtuigd blijven dat je per se beroemd, rijk, succesvol en mooi moet worden. Simpelweg omdat je eigen gedachten dat steeds roepen. Je komt er misschien nooit toe die eens in twijfel te trekken.
Met minder gedachten, meningen en wensen zijn we meestal beter af.
Zijn we niet vooral gelukkig als we gewoon ontspannen ergens kunnen zijn, zonder iets te hoeven of willen?
Daar zijn geen grote ambities of historische momenten voor nodig. Gewoon hier zijn, helemaal in het moment. Vrij van verwachtingen. Vrij van spijt, hunkering, achterdocht enzovoorts. Gewoon hier; helemaal hier en nu. Zonder ideeën over jezelf.
Maak het niet te ingewikkeld. Wees zo leeg mogelijk en vecht niet tegen wat er is, laat alles komen en gaan, maar blijf daarbij neutraal en stil. Dan is de vrede onmiddellijk hier. De rust zit er juist in, dat we niets verlangen.
Pure aanwezigheid, alleen maar zijn, is het grootste geluk.
Dan blijft er niets te wensen over.
Natuurlijk kun je dan nog steeds je werk doen, maar nu vanuit een innerlijke rust.
